Αγάπη καλοκαιρινή…
Καλοκαίρι… γλυκό καλοκαιράκι… η λέξη και μόνο σου ζεσταίνει την καρδιά, σου ταξιδεύει το νου, σε γεμίζει εικόνες και ήχους, σε μεθάει με γεύσεις, μνήμες, αισθήματα και συναισθήματα, σε αναστατώνει μέχρι το τελευταίο σου κύτταρο…
Κύματα στη ακροθαλασσιά, βρεγμένη ηλιοκαμένη επιδερμίδα, μεσημεριάτικη ραστώνη στην αιώρα, καρπούζι στο μπαλκόνι, βιβλίο στην ξαπλώστρα, ρακέτες με πόδια βουτηγμένα στην άμμο, παγωτό ξυλάκι χέρι χέρι, γλάρους στον καταγάλανο ουρανό, ουζάκι με την παρέα πάνω στο κύμα, νυχτερινά μπάνια και γέλια, θερινό σινεμαδάκι, παιχνίδια στην άμμο, αυγουστιάτικο φεγγάρι υπό τους ήχους κιθάρας, δροσιστικά κοκτέιλ ς σε κοσμοπολίτικα σοκάκια, παραθαλάσσια φαναράκια, μπλε παραθυρόφυλλα και φούξια μπουκαμβίλια, ακούραστα μεσημεριανά τιτιβίσματα, μουσική, πολλή μουσική, μουσική όλων των ειδών, ανεβασμένη διάθεση, ανεμελιά, καλοκαιρινές διακοπές για πάντα… έρωτας, φλερτ, ρομαντισμός στο φουλ! Με μια λέξη ΖΩΗ… και το καλοκαίρι ζούμε περισσότερο.
Αν το καλοσκεφτείς όλα ξεκινούν από την ανάγκη μας για αλλαγή, για ξεκούραση, από την ανάγκη φυγής από την καθημερινότητα, από τα συνηθισμένα. Ξενυχτάμε περισσότερο, κυκλοφορούμε περισσότερο, νιώθουμε περισσότερο ελεύθεροι, περισσότερο ποθητοί, ξεκούραστοι, παρασυρόμαστε περισσότερο, αγαπάμε περισσότερο, χαλαρώνουμε τις αντιστάσεις μας, γινόμαστε περισσότερο αυθόρμητοι, ρομαντικοί, πρόθυμοι. Ποιος δεν έχει δεχτεί τα πυρά του μικρού φτερωτού θεού σ’ ένα νησιώτικο σοκάκι? Ποιος δεν έχει πιαστεί στα δίχτυα μιας πανέμορφης καλοκαιρινής “γοργόνας”? Ποιος δεν έχει λατρέψει έναν μικρό “καλοκαιρινό θεό” με ηλιοκαμένη επιδερμίδα? Ποιος δεν έχει ερωτευτεί σφόδρα πάνω στην άμμο? Παραδεχθείτε το! Το καλοκαίρι είναι το μεγαλύτερο αφροδισιακό. Κάτι ο υδράργυρος που ανεβαίνει, κάτι τα ρούχα που λιγοστεύουν, κάτι οι νυχτερινές έξοδοι που πληθαίνουν, κάτι το ηλιοκαμένο δέρμα, το πανέμορφο ηλιοβασίλεμα ή όλα αυτά μαζί και γινόμαστε όλοι πιο ρομαντικοί, πιο ερωτικοί, πιο δεκτικοί. Πιο δεκτικοί σε εκείνο το μικρό αγγελάκι με το βέλος στα χέρια και το αθώο βλέμμα, έτοιμο να σε χτυπήσει κατευθείαν στην καρδιά!
Μην μου μιλάς για καλοκαίρια…..
Τι σημασία έχει αν έχουν διάρκεια? Τι σημασία έχει αν οι έρωτες αυτοί έχουν ημερομηνία λήξης ή όχι? Ποιος μετράει? Αρκεί που υπάρχουν, που είναι εκεί έξω, αρκεί που τους ζεις ή τους έχεις ζήσει τουλάχιστον μια φορά στη ζωή σου ή και πολλές -για κάποιους πιο τυχερούς! Και κάπου εκεί υπάρχουν και οι αξέχαστοι, καλοκαιρινοί έρωτες – λιγότεροι σε αριθμό εντάξει -που τα καταφέρνουν, που διαρκούν, που δεν ξεθωριάζουν με τα πρώτα φθινοπωρινά πρωτοβρόχια. Δεν αξίζει λοιπόν να το ζήσεις, να δοκιμάσεις?
Μην το ονειρεύεσαι… ζήστο!
